Petrus Martinus van Riel

(1878 - 1957)


(Alblasserdam 23 okt. 1878 - Zeist 11 jan. 1957; gecremeerd te Westerveld), marine-officier, meteoroloog. Was na zijn opleiding aan het KIM vanaf 1899 in dienst van de Koninklijke Marine, tot 1914 bij de Hydrografische Dienst en daarna tot 1920 werkzaam als zeeofficier-instructeur bij het KIM. Was van 1920 tot 1946 in dienst van het KNMI als adjunct-directeur, sinds 1923 als directeur van de afdeling Oceanografie en Maritieme Meteorologie, van 1929 tot 1931 als leider van de Snellius-expeditie en sinds 1934 als directeur van de Filiaalinrichting van het KNMI te Amsterdam. Schreef diverse publicaties op nautisch, oceanografisch en maritiem-meteorologisch gebied. Daarnaast o.m. De vloedgolf van 26 april 1924 (1924), over een merkwaardige hoge golf langs de Nederlandse kust, en Is de heerschende windrichting te Amsterdam sedert 1700 gekrompen? (1941).