 |
Poulus van de Wetering (Sliedrecht 11841 - Den Haag, 20 februari 1918) Zoon van een Sliedrechtse dijkbaas die bij Breskens werkte. In 1853 ging het gezin na het overlijden van zijn vader terug naar Sliedrecht. Hij ging op jonge leeftijd werken als landmeter bij een Engelse firma op Zuid-Beveland. Op 17 jarige leeftijd gig hij met zijn neef Arie van de Weering uit Werkendam en zijn zwager Dirk Volker uit Dordrecht een aannemerscombinatie die maar kort bestond. In 1858 ging hij samenwerken mijn zijn Sliedrechtse neef Adriaan Volker. Hij wekte o.a. bij de onderbouw van de Moerdijkbrug (1868-1872) en de havenwerken van Harlingen (1871-1872). In 1866 trouwde hij met Jannigje van Hattum, een dochter van de aannemer Arie van Hattum. Na de fusie van Voker en Bos werkte van de Wetering als hoofdvertegenwoordiger van de firma voor Rijn-werken in Frankrijk en Duitsland, hij werd zelfs ridder van het Légion d'honneur. Omdat Adriaan Volker niet zo reislustig was, liet hij het buitenlandse werk over aan Poulus. Hij vestigde de naam van de firma in Frankrijk, Duisland, Denemarken, Zweden, Italië en Spanje. In Nederland kreeg hij een ridderschap in de Orde van de Nederlandsche Leeuw voor zijn werk aan het Suezkanaal (1904-1912). Illustratiebron: Schilderij van Poulus van de Wetering door Albert Roelofs uit 1916. |